نوروز در روایات

بنا به روایتى امام صادق(ع) فرمود: نوروز روزى است که خداوند از بندگانش پیمان هایى گرفت که تنها خداى یکتا را بپرستند و براى او همتا قرار ندهند وبه رسولان و حجت هاى خدا و امامان(ع) ایمان بیاورند و روزى است که کشتى نوح(ع) بر کوه جودى نشست.نوروز همان روزى است که ابراهیم خلیل(ع) بت هاى قومش را که در آن روز براى شرکت در مراسم جشن از شهر خارج شده بودند، شکست.
بنابرهمان روایت امام صادق(ع) ،حادثه شگفت زنده شدن هزاران نفر از بنى اسرائیل به فرمان خدا که پیش از اسلام روی داد ، در نوروز رخ داده است‌(در آیه 243 بقره به این حادثه اشاره شده است).
در این حادثه بسیاری بر اثر رواج بیماری طاعون دریکى از شهرهاى شام مردند. این بیمارى در حقیقت مجازاتى از طرف خداوند براى آنها بود زیرا رهبر الهى شان آنها را به جهاد با دشمن فرا خوانده بود اما آنها سرپیچى کرده بودند. در این میان هزاران نفر (طبق برخی روایات, ده هزار یا هفتاد هزار ویا هشتاد هزار نفر) به بهانه گریز ازطاعون از شهر خارج شدند و پس از فرار در خود احساس قدرت و استقلال نمودند و با نادیده گرفتن اراده الهى و چشم دوختن به عوامل طبیعى دچارغرورشدند وخداوند نیز آنها را درهمان بیابان و با همان بیمارى نابود ساخت. با گذشت سالیانى حضرت حزقیل(ع) (یکى از پیامبران بنى اسرائیل ) از آن جا عبور مى کرد که ازخداوند خواست که آنها را زنده کند، خداوند دعاى او را اجابت کرد وآن روزى که آنها زنده شدند ،نوروز بود.
شیخ طوسى (متوفاى سال 460 هـ.ق) عالم بزرگ وبنیانگذار حوزه علمیه نجف اشرف نیز در کتاب المصباح المتهجد از معلى بن خنیس روایت مى کند که امام صادق(ع) فرمود: هرگاه نوروز فرا رسید در آن روز غسل کن و پاکیزه ترین لباس ها را بپوش و با بهترین عطرها خود را خوشبو نما و در این روز روزه بگیر و پس از انجام نافله نمازها و پس از نماز ظهر و عصر، دو نماز دو رکعتى (به نیت نماز نوروز) بخوان; در نماز اول ،در رکعت اول پس از حمد ،ده بار سوره قدر و در رکعت دوم پس از حمد ،ده بار سوره کافرون را بخوان و درنماز دوم در رکعت اول پس از حمد ،ده بار سوره توحید و دررکعت دوم پس از حمد ،ده بار سوره ناس و سوره فلق را بخوان و پس از نماز سجده شکر به جاى آر و دراین سجده دعاى زیر را بخوان که در این صورت خداوند گناهان پنجاه سال تو را (اگر با شرایط باشد) مى بخشد. آن دعا این است:اللهم صل على محمد و آل محمد الاوصیإ المرضیین وعلى ارواحهم و اجسادهم... (دعا درمفاتیح الجنان ذکر شده است) ودر نوروز این فراز از دعا را بسیار بخوان: "یا ذاالجلال والاکرام".
نوروز در احادیث
در حدیث معلى بن خنیس به نقل ازامام صادق(ع) (که علامه مجلسى مى گوید آن را در کتب معتبر دیده است ) به چند رخداد بزرگ در نوروز پس از اسلام اشاره شده است،ازجمله فرمود: "و هو الیوم الذى نزل فیه جبرئیل على النبى(ص), و هو الیوم الذى حمل فیه رسول الله(ص) امیرالمومنین(ع) على منکبه حتى رمى اصنام قریش من فوق البیت الحرام فهشمها, و کذلک ابراهیم, و هو الیوم الذى امر النبى اصحابه ان یبایعوا علیا بامره المومنین, و هو الیوم الذى وجه النبى علیا(ع) الى وادى الجن یإخذ علیهم البیعه له, و هو الیوم الذى بویع لامیرالمومنین(ع) فیه البیعه الثانیه, و هو الیوم الذى ظفر فیه باهل النهروان, و قتل ذوالثدیه, و هو الیوم الذى یظهر فیه قائمنا و ولاه الامر و هو الیوم الذى یظفر فیه قائمنا بالدجال,فیصلبه على کناسه الکوفه, و ما من یوم نیروز, الا و نحن نتوقع فیه الفرج, لانه من ایامنا و ایام شیعتنا, حفظته العجم, و ضیعتموه إنتم".

نوروز روزى است که؛

1ـ جبرئیل بر پیامبر نازل شد.

2ـ پیامبر(ص) ،على(ع) را بر دوش خود گرفت تا على(ع) بت هاى قریش را از بالاى خانه کعبه فرو ریزد همچنین ابراهیم(ع) در چنین روزى بت ها را شکست.

3ـ پیامبر(ص) به اصحاب خود امر کرد با على(ع) به عنوان امیرمومنان در روزغدیرخم بیعت کنند.

4ـ پیامبر(ص) ،على(ع) را به وادى جنیان فرستاد تا ازآنها در پذیرش اسلام و پیامبر(ص) بیعت بگیرد.

5 ـ در چنین روزی پس از مرگ عثمان براى خلافت حضرت على(ع) بیعتى دوباره شد.

6ـ درچنین روزى على(ع) (درعصر خلافتش) در جنگ نهروان بر خوارج پیروز شد و مخدج ذوالثدیه (سردمدار خوارج) را کشت.

7ـ در چنین روزى قائم ما (عج) و صاحب امر از پرده غیب آشکار مى شود.

8ـ در چنین روزى قائم ما (عج) بر دجال (طاغوت خودکامه عصر) پیروز مى گردد واو را در میدان کناسه کوفه به دار مى کشد.

9ـ هیچ نوروزى بر ما نمى گذرد مگر این که ما در آن روز امید فرج قائم(عج) را داریم زیرا آن روز از روزهاى ما و از روزهاى شیعیان ما است .عجم ها آن را پاس داشتند ولى شما (عرب ها) آن را تباه ساختید.

هدیه مجوسیان به امیرالمومنین(ع) در نوروز

مجوسیان (پیروان دین زردتشت) نیزاز قدیم به نوروز اهمیت مى دادند و در آن روز به یکدیگر تبریک مى گفتند و براى هم هدیه مى فرستادند.

هم چنین گفته اند:مجوسیان درعصر خلافت امیرالمومنین على(ع) چند ظرف نقره که درآن شکر ریخته بودند را در نوروز به آن حضرت هدیه کردند که ایشان هدیه آنها را پذیرفتند وشکرها را میان یاران خود تقسیم کردند وآن ظروف را به عنوان جزیه قبول کردند.